Door de industrialisatie kon een enkele uitvinding op grote schaal worden gefabriceerd, die dankzij de globalisering overal ter wereld kon worden gekocht. Nooit eerder waren er zo veel bedrijven, klanten, producten en diensten die elkaar moesten zien te vinden. Wereldwijd, in alle denkbare talen. Een kolossale ‘regelindustrie’ ontstond om die globalisering te bedienen en producten en diensten onder de aandacht te brengen: van marketeers tot vertalers, een creatieve sector die de meest aansprekende reclame-uitingen wist te maken, tot aan de bedrijven die de commerciële, activerende boodschappen moesten transporteren. Dat ‘regelhuis’ werd een doel op zich.
Ondertussen hebben de technologie-bedrijven uit Silicon Valley die regelbranche beschadigd. De 24 uur waarin marketingcampagnes ons kunnen verleiden tot een aankoop, staan steeds vaker als een snelkookpan steeds meer onder druk. We kiezen er vrijwillig om steeds meer tijd te besteden aan elektronica met daarop Google, Facebook, Twitter, Youtube en andere platforms die aandacht van onze hersenen verkopen aan bedrijven in hun honger naar nieuwe klanten en extra sales. Zij wonnen, maar nu zijn het juist de sociale media die vechten om extra aandacht en tijd van ons, op hun platforms.
Het worden er steeds meer. Uber, dat taxi-chauffeurs en passagiers bemiddelt. AirBnB, dat leegstaande appartementen aanbiedt ten behoeve van short stay, populair onder toeristen. Shapeways, waar ontwerpers hun 3D ontwerp geprint kunnen verkopen aan de consument. Het worden er steeds meer, het worden er te veel. En dus: in de toekomst zullen we ook van enkelen weer afscheid gaan nemen.
Maar niet alleen zij hebben het zwaar, steeds meer industrieën zullen gaan concurreren met de regionalisering mogelijk gemaakt door sociale platforms, en de micro-industrialisatie door 3D printers, terwijl kleinere bedrijven het gaan verliezen door een gebrek aan investeringsmogelijkheden in innovatie van de producten en diensten zelf. Innoveren is geen luxe meer, het is een overlevingsstrategie geworden.
Het zijn drie toekomstvragen die we moeten beantwoorden: hoe zien onze producten en diensten van de toekomst er uit, hoe regelen we marketing en communicatie en hoe kunnen we zelf het beste evolueren tot een platform van vraag en aanbod?
Danny Mekic’ (1987), NewTeam-partner, jurist en technologie deskundige, schreef dit stuk op verzoek van Accenture