Skip to main content
Tag

internetters

Cookiewet geen definitieve en allesomvattende oplossing

By Actualiteiten, TelevisieOne Comment

De Wall Street Journal kwam eerder deze week met een opmerkelijk bericht: internetters met een Apple krijgen op een hotelboekingssite duurdere hotelkamers aangeboden dan pc-gebruikers, omdat zij draagkrachtiger zijn. En dat kan ook in Nederland. De nieuwe ‘cookiewetgeving’ helpt niet. Nieuwsuur zoekt het samen met NewTeam-partner en internetexpert Danny Mekic’ uit.

Online marketeer Michael Ossendrijver: “Ik kan zien wat voor computer je gebruikt, hoe groot jouw beeldscherm is, wat voor operatingsysteem je gebruikt, jouw IP-adres, waar woon je: ik kan het hele plaatje maken, en dat stempeltje zet je over het hele internet.”

Online profiel

Online surfen is dus geld waard. Veel geld. Op basis van het surfgedrag ontstaat iemands profiel. Een toenemend aantal bedrijven verdient geld met dat online profiel dat ze verhandelen op speciale marktplaatsen. Een bedrijf dat gespecialiseerd is in het verzamelen en verkopen van online profielen is Adatus. Oprichter Johan van Mil volgt surfgedrag op honderd grote Nederlandse websites: “Dan moet je denken aan onlineshops, vergelijkingswebsites, zoekwebsites waar je aankoopintenties laat zien. Dat heeft waarde.”

Adverteren

Adverteerders kopen de profielen en laten gerichte advertenties plaatsen op sites die iemand bezoekt, zoals de Telegraaf of Nu.nl. Internetdeskundige Danny Mekic is kritisch: “Als je onbewuste gedragingen verzamelt, krijg je een heel nauwkeurig beeld van iemands leven, misschien wel meer dan de persoon over zichzelf weet.”

Speerpunt

Ook zijn er adverteerders die de prijs aanpassen op het surfgedrag. Mekic: “Als je met een dikke Porsche naar de winkel gaat kies je daarvoor, maar online ben je je daar niet van bewust.”

Het College Bescherming Persoonsgegevens heeft het heimelijk samenstellen van internetprofielen niet onderzocht, maar profiling staat volgens een woordvoerder hoog op de agenda.

Cookiewetgeving

Sinds 5 juni is nieuwe wetgeving van kracht die de privacy van internetgebruikers moet waarborgen. Die moeten toestemming geven voor het gebruik van ‘cookies’; bestandjes die informatie opslaan. Slechts op enkele websites gebeurt dit nu. Ook mogen programma’s die surfgedrag volgen, zoals Google Analytics, niet zomaar worden gebruikt. Ook hier houden zich nog maar weinig websites aan. De OPTA doet nu onderzoek naar de grootste overtreders.

De grote browsers werken aan een volg-me-niet-button die in één klap op alle sites de cookies uitschakelen.

Waakhond

Nieuwsuur vroeg ook de privacywaakhond op internet, Bits of Freedom om een reactie:
“De nieuwe wetgeving maakt toestemming voor veel soorten cookies verplicht, dus ook voor ’tracking’ cookies die worden gebruikt voor targeting en profiling. Het belangrijkste is dat internetters weten wat de gevolgen zijn als ze dit soort cookies accepteren. Daar is nu nog te weinig bewustzijn over. En de branche geeft lang niet altijd genoeg info: van de toestemmingsbanner voor cookies die sommige sites al hebben, wordt dit niet duidelijk. Dat soort informatie is juist hard nodig zodat je weet dat cookies, of jouw hardware een bepaalde aanbieding kan ’triggeren’.”

Facebook kent geen uitgang (opiniestuk Danny Mekic’ in NRC Handelsblad)

By Nieuws uit eigen keuken, Opinie, Social MediaNo Comments

Facebook is een nutsvoorziening in wording, meent NewTeam-partner Danny Mekic’. Als het geen bemoeienis van de overheid wil, moet het zijn gebruikers centraal stellen in plaats van zijn adverteerders.

Herkent u de volgende scène? Waar was u gisteravond? Met wie was u daar? Komt deze foto, welke gisteravond op die locatie gemaakt is, u bekend voor en kunt u de mensen op de foto identificeren? Heeft u een partner? Wie is dat? Wat is uw échte en volledige naam? Op welke datum bent u geboren en in welke plaats gebeurde dat? Wie zijn uw ouders, broers en zussen, neefjes en nichtjes? Wat is uw huidige woon- en verblijfplaats?

Dit is geen politieverhoor. Dagelijks beantwoorden wereldwijd meer dan 800 miljoen mensen deze en andere persoonlijke vragen in ruil voor een hoop reacties, likes en andere vormen van sociale bevestiging op het online sociale netwerk Facebook. Vrijwillig. De internationale profielensite bedient inmiddels een achtste van de wereldbevolking en nestelt zich steeds dieper en heimelijk in de levens van honderden miljoenen mensen, zonder altijd rekening te houden met de privacy van haar gebruikers. Als het Amerikaanse bedrijf daarmee doorgaat, overstijgt het commerciële belang op den duur het publieke belang van de samenleving. Hoe moet de politiek reageren?

Het verdienmodel van Facebook (vier miljard dollar dit jaar) is – net als bij de meeste andere gratis websites – het exploiteren van online advertentieruimte. Voor de advertenties die op Facebookpagina’s worden weergegeven ontvangt Facebook een vergoeding per keer dat zo’n advertentie wordt aanklikt óf iedere 1.000 keer dat een advertentie wordt weergegeven. De tarieven om op de site te mogen adverteren, zijn ondanks de economische malaise de afgelopen 12 maanden met 74% gestegen.

Hoe beter een weergegeven advertentie aansluit op de behoefte van de consument, hoe groter de kans is dat de commerciële targets van de adverteerder worden behaald. Dankzij het vrijwillige, met spervuur aan persoonlijke vragen ingeklede politieverhoor waar Facebookgebruikers dagelijks aan worden blootgesteld, lukt het Facebook iedere dag beter om een allesomvattend beeld te krijgen van meer dan 1 op de 10 wereldburgers en te bepalen welke advertenties in opdracht van de klant, de adverteerder, worden vertoond. Facebook is beter dan welk bedrijf dan ook in staat om relevante advertenties weer te geven bij gebruikers. Dat product is de Facebookklant, de adverteerder, meer dan veel waard. Kortom, u bent het product.

Door steeds meer en steeds actuelere informatie te verzamelen over zijn gebruikers, krijgt de advertentiegigant een steeds nauwkeuriger beeld van die gebruikers. In 2006 was het nog de Facebookgebruiker die zélf zijn eigen profiel aan moest vullen. Anno 2011 vergaart Facebook het merendeel van de informatie uit de interactie met de gemiddeld 130 Facebookvrienden, en uit de analyse van de online gedragingen van de Facebookgebruiker die op, maar ook buiten Facebook.com stap voor stap wordt gevolgd. Met zo veel informatie over de gebruiker en zijn interesses is het kinderlijk eenvoudig om de juiste advertentie te tonen aan de gebruiker die het meest op de advertentieboodschap zit te wachten. Want als Bachliefhebbers in de meeste gevallen ook gek zijn op het lezen van boeken en Groenlinks-stemmende Parijsliefhebbers het liefst met de Thalys reizen naar de Lichtstad, is niet meer dan een simpele rekensom nodig om de Bol.com-advertentie te tonen aan de Bachliefhebber en de linkse kiezer te verblijden met een kortingsactie, twee minuten nadat deze met het sociale medium heeft gedeeld op zoek te zijn naar een bestemming voor een city trip.

Het gaat de databanksjacheraar al jarenlang voor de wind. Maar de situatie waarbij het grootste deel van de wereldbevolking met toegang tot internet, ook daadwerkelijk actief gebruik maakt van Facebook is in zicht, en daarmee ook het einde van de groeimogelijkheden van het huidige verdienmodel. Tenzij het de databankexploitant lukt om gebruikers nóg meer informatie te laten delen. Hoe langer een Facebookgebruiker gemiddeld rondstruint, hoe meer informatie over de gebruiker wordt verzameld. Maar ook hoe meer advertenties kunnen worden weergegeven. Meer dan ooit zullen de adverterende Facebookklanten bereid zijn te betalen voor het aan de juiste persoon tonen van hun commerciële boodschap.

Om het product van Facebook, ú dus, een geluksmomentje te bezorgen en de loyaliteit van de miljoenen gebruikers aan het platform kracht bij te zetten, werd twee weken geleden een nieuw ontwerp geïntroduceerd voor de profielpagina’s op Facebook, Timeline genaamd. Opvallend is de grote tijdslijn, waar de belangrijkste gebeurtenissen uit het leven van de gebruiker op worden weergegeven. In plaats van iedere stad die de gebruiker heeft bezocht afzonderlijk weer te geven, kiest Facebook er nu bijvoorbeeld voor om een mooie wereldkaart te genereren waarop te zien is waar uw vriend, familielid of collega allemaal is geweest. Wanneer, met wie, en wat hij of zij daar deed.

Met Facebook Timeline is de CERN niet meer nodig om terug de tijd in te gaan: wet wie ging u om in 2011? Wat zijn de plaatsen die u bezocht hebt, en welke foto’s maakte u in Berlijn? Hoe vaak bent u met uw ex-partner naar de bioscoop gegaan en wanneer, waar en met wie heeft u Le fabuleux destin d’Amélie Poulain voor het laatst gezien? De nieuwe functionaliteiten maken het gebruik van de website leuker, en zullen de miljoenen gebruikers uitdagen om nóg meer informatie te delen. Het wordt immers automatisch gecategoriseerd en mooi weergegeven in uw online dagboek, waar vrienden, familie en al uw andere Facebookvrienden op kunnen reageren. Iedereen doet immers mee.

Het is moeilijk om Facebook te verlaten. Niet alleen zult u nooit meer in staat zijn uw online dagboek met bijbehorende likes en waardevolle reacties van vrienden en familie in te zien, ook behoudt de website zichzelf het recht toe om foto’s, berichten en andere in de loop der jaren verzamelde informatie over uw persoon te blijven gebruiken. De facto kent Facebook geen uitgang. Daar komt bij dat het belang van de sociale netwerksite dagelijks toeneemt, ook omdat bedrijven als ABN Amro, KLM en Vodafone hun online dienstverlening steeds vaker op de sociale netwerksite plaats laten vinden, en verjaardagsfeestjes en andere evenementen steeds vaker (alleen) op Facebook worden aangekondigd. Daar niet op aangesloten zijn, betekent praktisch gezien een sociaal isolement. Facebook zal alles in het werk stellen om alle internetters aangesloten te krijgen, en bij een zo groot mogelijk deel van hun sociale contacten aan te sluiten, al op zeer jonge leeftijd. U kunt immers nooit meer volledig uitstappen. In de toekomst bestellen we onze boodschappen via Facebook, vertelt de site met welk gerecht u de nieuwe vriendin van uw zoon blij kunt maken, welke stad de volgende vakantiebestemming moet worden en wat u daar zoal kunt doen. Natuurlijk op de zorgvuldig met commerciële motieven uitgezochte voorkeuren van uw beste vrienden en vriendinnen. Over niet al te lange tijd zal de samenleving het punt bereiken waarop het niet langer mogelijk is om als burger te participeren zonder het doorlopend en intensief gebruik van mobiele communicatietechnologieën, het internet en aangemeld te zijn als gebruiker bij Facebook. We praten hier over nutsvoorzieningen in wording.

Het is bijvoorbeeld bijna onmogelijk geworden om te leven zonder telefoon. Oké, u kunt gewoon geen telefoon aanschaffen, maar zult vervolgens constant bevraagd worden voor een telefoonnummer en raar worden aangekeken als u zegt: die heb ik niet. Op dezelfde manier zal het leven in de toekomst bijna onmogelijk worden zonder Facebookprofiel, zoals we eerder zagen met posterijen, het openbaar vervoer, de energievoorziening en drinkwaterleidingen. Wat met die voorzieningen gebeurde? Ze staan allen onder streng toezicht van overheden.

Net als deze nutsvoorzieningen is Facebook ook steeds meer van algemeen nut. Misschien nog wel meer dan in het verleden bij telefonie het geval was.

Dit betekent dat als Facebook niet zit te wachten op politieke bemoeienis – bijvoorbeeld duidelijkere en strengere richtlijnen voor bedrijven als Facebook die als product inbreuk maken op mensen hun privacy – ze ingrijpend iets moet veranderen aan de dienstverlening. De gebruiker en alle over de gebruiker verzamelde gegevens moet op een transparante manier centraal komen te staan, waarbij de absolute controle weer in handen van de gebruiker komt. Waarom geven de Facebooks van deze wereld de informatie eigenlijk niet terug aan de gebruiker? We hebben immers allemaal een internetmodem waar in de toekomst best een beveiligde hardeschijf op aangesloten kan worden. Dan bepalen wij weer wie wanneer wat met onze informatie mag doen. En wanneer we daar mee willen stoppen.

Maak van Facebook weer een veilige plek en geen levenslange gevangenis.

Danny Mekic’ is Strategy Director bij NewTeam

Niet downloaden en geen Spotify, dus geen innovatie

By Opinie2 Comments

Vandaag gepubliceerd in NRC Handelsblad, Juist door internet stijgt muziekomzet

Platenlabels verlaten de legale muziekdownloadsite Spotify. Het kabinet wil elders downloaden bestraffen. Dit heeft een averechts effect, vindt NewTeam-partner Danny Mekic’.

Afgelopen weekeinde maakten 234 platenlabels bekend de muziek van hun artiesten niet langer via Spotify te willen distribueren omdat (legale) streamingdiensten het kopen van muziek zouden ontmoedigen. Zou het downloadverbod dat staatssecretaris Fred Teeven (Veiligheid en Justitie, VVD) wil invoeren – een repressieve maatregel die de gedragingen van miljoenen Nederlanders in één klap onrechtmatig maakt – het aanbod wel stimuleren? Wat is het probleem van de industrie eigenlijk? Nog niet zo heel erg lang geleden, in de tijd dat je voor het luisteren naar muziek afhankelijk was van vinyl langspeelplaten die werden gedraaid op een platenspeler, was het leven auteursrechtelijk gezien overzichtelijk. De platenmaatschappij verkocht de muziek en gaf een deel van de opbrengst aan de makers en artiesten. Toen gebeurde er iets rampzaligs: de gebruiker ging zelf muziek kopiëren, op cassettebandjes, de videocassetterecorder, cd’s, dvd’s en op internet. De film- en platenmaatschappijen zagen hun inkomsten dalen. Maar de laatste vijf jaar zo blijkt uit onderzoek van onderzoeksbureau eMarketer is de omzet van de muziekindustrie in haar geheel weer gestegen van 60,7 miljard dollar naar 66,4 miljard.

Cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek wijzen uit dat meer dan ooit geld wordt uitgeven aan concertbezoeken: in 1992 ee29,- per huishouden, vandaag de dag meer dan het drievoudige. Lowlands is al jaren op rij uitverkocht en het album ‘In Rainbows’ van de Britse band Radiohead, dat in 2008 gratis gedownload kon worden, leverde zes miljoen dollar op aan vrijwillige donaties. De internetter is allesbehalve gierig.

Artiesten kunnen via de omzetstuwende en kostenbesparende verkoopmogelijkheden van het internet het grootste deel van de consumerende wereldbevolking bereiken en zo hun nieuwe plaat of geplande concerten onder de aandacht brengen. Ook de populairste artiesten geloven in de werking van het internet, bewijst tieneridool Justin Bieber met veertien miljoen volgers op Twitter. Waarom zouden zij voorstander zijn van een downloadverbod?

De inkomstendaling uit de cd- en dvd-verkoop is desondanks logisch te verklaren: alle bakstenen muziekwinkels die de afgelopen jaren zijn gesloten, zijn door slechts twee digitale aanbieders vervangen: iTunes en Spotify, die zowel in gebruik als aanbod beperkingen kennen. Er zijn in Nederland zelfs meer online verkopers van bakstenen dan van muziek te vinden, en als je online een film wilt kopen heb je doorgaans pech. Dat dan de consument op zoek gaat naar alternatieven, is begrijpelijk.

Het zijn de profiteurs van het huidige auteursrecht, de film- en platenmaatschappijen met voor een deel wettelijk opgedrongen collectieve auteursrechtenbeheersorganisaties die hebben gevraagd om een ondoelmatig en ongewenst downloadverbod. Niet alleen makers van films en muziek zijn tot deze éminences grises veroordeeld, ook ondernemers die muziek en films digitaal willen vermarkten. In plaats van nieuwe internetontwikkelingen te omarmen, worden zulke ontwikkelingen tot ‘piraterij’ uitgeroepen en kapotgeprocedeerd in de rechtszaal, laat staan dat een structurele samenwerking wordt gezocht om levensvatbare economische modellen te ontwikkelen. Straks zijn het individuele internetters die op het gedaagdenbankje plaats mogen nemen. Stichting Brein, de handhavende poot van de entertainmentindustrie, wordt straks onze internetcop.

De internetdistributie van films en muziek loopt al decennia achter. Teevens argumentatie dat een downloadverbod noodzakelijk is om innovatie in de branche mogelijk te maken, is onbegrijpelijk. Zo’n verbod maakt juist een einde aan de innovatie die nu gaande is. Dat ook de grote maatschappijen kunnen profiteren van de innovatie op internet wordt bewezen door het sterk groeiende bioscoopbezoek, ondanks of misschien wel dankzij het massaal downloaden van films. Vorig jaar kregen bioscopen het hoogste bezoekersaantal sinds 1978 het jaar van Grease en Saturday Night Fever.

Nu 234 platenlabels bekendmaakten dat ze hun muziek niet langer via Spotify willen distribueren staan zelfs de bestaande innovaties op het spel. Het downloadverbod zal uiteindelijk worden gebruikt om individuele internetters bang te maken en weer het vertrouwde cd- en DVD-hoesje in te jagen, Back to the future.

– Danny Mekic’

Het is crisis bij rampensite Crisis.nl

By Actualiteiten, Onderzoek, Opinie, Social MediaNo Comments

Vandaag verscheen onderstaand opiniestuk van de hand van NewTeam-partner Danny Mekić in nrc.next (p. 19):

Het is crisis bij rampensite Crisis.nl

Een tonnen kostende website wordt weggegooid, zonder dat deze ooit goed gefunctioneerd heeft. En niemand heeft de leiding.

Sluit ramen en deuren, schakel mechanische ventilatiesystemen uit en zet radio of tv aan op de aangewezen rampenzender. In geval van een crisis of ramp heeft onze overheid een belangrijke taak in het informeren en beschermen van haar burgers. Op het moment dat er bij een brand giftige stoffen vrijkomen of er sprake is van een terroristische dreiging, is het van het grootste belang om de instructies van de veiligheidsdiensten op te volgen.

Steeds meer Nederlanders verkiezen om verschillende redenen internet boven radio en televisie voor het consumeren van informatie. Internet maakt informatie niet alleen sneller en makkelijker toegankelijk, maar ook concreter: door tijdens een ramp te vragen naar iemands postcode kunnen ook hele specifieke instructies worden verstrekt, in iedere gewenste taal. Ook het sociale aspect van internet verrijkt de informatievoorziening want tijdens een ramp kan makkelijk informatie en hulp gevonden worden bij vrienden, collega’s en buurtgenoten via sociale media als Twitter, Hyves en Facebook.

Dat sociale media een belangrijke rol kunnen spelen ten tijde van crises werd duidelijk tijdens de recente protesten in de Arabische wereld, waarbij Facebook en Twitter intensief werden gebruikt om met de buitenwereld en met mede-opstandelingen te communiceren. Het gebruik van sociale media tijdens de Arabische Lente was erg effectief als het ging om de snelheid, toegankelijkheid en impact. Tv en radio hobbelden daar structureel achteraan.

Om in Nederland aan de digitale informatiebehoefte te kunnen voldoen tijdens crisissituaties, introduceerde de Rijksoverheid in 2005 de website crisis.nl. Op de website staat te lezen dat ‘crisis.nl bij een ramp (…) wordt vervangen door een pagina met actuele informatie over de ramp’, en daarmee het digitale alternatief voor de analoge radio en tv moet vormen. Een verstandig besluit van de Rijksoverheid waarmee een belangrijke behoefte in de samenleving wordt erkend en bevredigd, als de website tenminste te bereiken is als hij wordt ingezet. Maar crisis.nl faalde al bij de officiële opening: na 500.000 bezoeken (1 op de 24 Nederlandse internetters kwam een keer langs) raakte de website overbelast. Ook werden de ontwikkelingen rondom sociale media, waar bijna alle Nederlandse internetters gebruik van maken, compleet genegeerd: het project was bij de lancering al verouderd.

Dat was zes jaar geleden en de afgelopen jaren heeft het internet grote ontwikkelingen doorgemaakt. Dat geldt echter niet voor crisis.nl, dat ook ná de lancering met problemen bleef kampen: in 2007 werd de rampensite omver geblazen toen een grote storm over ons land raasde, gedurende de recente brand in Moerdijk was de website urenlang onbereikbaar en ook tijdens de grote Amsterdam havenbrand, afgelopen februari, liet crisis.nl het afweten. Juist op cruciale momenten liet de website burgers in de steek. En van de onmisbare koppelingen met sociale media is anno 2011 nog steeds geen sprake.

Na deze en andere incidenten met de site beloofde het kabinet beterschap. Minister Opstelten (Veiligheid en Justitie, VVD) hekelde afgelopen januari de onbereikbaarheid van de site: ,,Dat kan niet en dat moet niet. Dat gaan wij gewoon verbeteren.”

Vervolgens bleef het stil rondom het project. Om het stilzwijgen te doorbreken, diende de NOS een WOB-verzoek (Wet Openbaarheid van Bestuur) in en dat leidde tot interessante inzichten, zo bleek uit het NOS Journaal van afgelopen maandag. Uit documenten die de NOS heeft verkregen blijkt dat het consequent falende crisis.nl in de eerste drie jaar een slordige half miljoen euro te hebben gekost. Welke kosten in de jaren daarna zijn gemaakt is onduidelijk. Ook heeft de omroep geen antwoord gekregen op de vraag of de site is getest op grote aantallen bezoekers. Dat is opmerkelijk omdat in 2007 in antwoord op Kamervragen van oud-SP-parlementariër Arda Gerkens nog werd gesteld dat er regelmatig stresstesten worden uitgevoerd. De meest opmerkelijke bevinding van de omroep is misschien nog wel dat er binnen de betrokken ministeries grote onduidelijkheid blijkt te bestaan omtrent het project: betrokkenen melden dat veel afspraken niet schriftelijk zijn vastgelegd maar mondeling worden gemaakt en dat het volkomen onduidelijk is wie de leiding over het project heeft.

De crisis bij Crisis.nl lijkt compleet, nu uit niet-officieel door de NOS verkregen stukken blijkt dat er helemaal geen verbeteringen doorgevoerd gaan worden aan de website, zoals Opstelten beloofde. In plaats daarvan wordt de tonnen kostende website, zonder dat deze ooit goed gefunctioneerd heeft, weggegooid en eind dit jaar, met alle kosten van dien, vervangen door een gloednieuwe. Was het zo slecht gesteld met de site, dat deze niet verbeterd kón worden? En wordt dit het volgende falende IT-project van onze overheid, of trekt ze de stoute schoenen aan en laat ze zich onverwacht van haar innoverende kant zien?

-Danny Mekić

Beluister het opiniestuk als podcast:

Aanvullende informatie bij het opiniestuk:

Eind dit jaar wordt de vernieuwde cirsis.nl gelanceerd. Dat bevestigt een woordvoerder van het ministerie van Veiligheid en Justitie nadat de NOS over de website berichtte.

De in 2005 gelanceerde website, die is bedoeld om burgers te informeren tijdens grote rampen, bleek niet goed te functioneren. Bij de brand bij Chemie-Pack in Moerdijk was de site een uur uit de lucht. In 2007 was de site tijdens een grote storm onbereikbaar. Volgens de NOS, die inzage heeft gekregen in interne stukken van het ministerie, heeft de ontwikkeling en hosting van crisis.nl ten minste een half miljoen euro gekost.

De nieuwe website wordt volgens het ministerie stabieler en biedt ook integratie met sociale media.

Meer informatie over dit onderwerp:

Providers overtreden mogelijk wet bij monitoren internetverkeer

By ActualiteitenNo Comments

Telecomproviders hebben mogelijk de wet overtreden bij het gebruik van Deep Packet Inspection (DPI), een technologie waarmee na te gaan is wat mobiele internetters doen. Dat is gebleken na onderzoek van de toezichthouder OPTA.

Er zijn geen aanwijzingen dat e-mailberichten van abonnees zijn gelezen of verstuurde foto’s zijn bekeken. Wel is vastgesteld dat de bedrijven kennis nemen van meer informatie dan nodig is voor de afhandeling van het internetverkeer.

NewTeam-partner en Internetexpert Danny Mekić wees eerder tegenover Nu.nl al op het feit dat providers mogelijk in strijd met de Wet Bescherming Persoonsgegevens en het Wetboek van Strafrecht handelen door DPI überhaupt toe te passen.

Lees hier het volledige artikel op Nu.nl.