Skip to main content
search
Tag

informatie

Cookiewet geen definitieve en allesomvattende oplossing

By Actualiteiten, TelevisieOne Comment

De Wall Street Journal kwam eerder deze week met een opmerkelijk bericht: internetters met een Apple krijgen op een hotelboekingssite duurdere hotelkamers aangeboden dan pc-gebruikers, omdat zij draagkrachtiger zijn. En dat kan ook in Nederland. De nieuwe ‘cookiewetgeving’ helpt niet. Nieuwsuur zoekt het samen met NewTeam-partner en internetexpert Danny Mekic’ uit.

Online marketeer Michael Ossendrijver: “Ik kan zien wat voor computer je gebruikt, hoe groot jouw beeldscherm is, wat voor operatingsysteem je gebruikt, jouw IP-adres, waar woon je: ik kan het hele plaatje maken, en dat stempeltje zet je over het hele internet.”

Online profiel

Online surfen is dus geld waard. Veel geld. Op basis van het surfgedrag ontstaat iemands profiel. Een toenemend aantal bedrijven verdient geld met dat online profiel dat ze verhandelen op speciale marktplaatsen. Een bedrijf dat gespecialiseerd is in het verzamelen en verkopen van online profielen is Adatus. Oprichter Johan van Mil volgt surfgedrag op honderd grote Nederlandse websites: “Dan moet je denken aan onlineshops, vergelijkingswebsites, zoekwebsites waar je aankoopintenties laat zien. Dat heeft waarde.”

Adverteren

Adverteerders kopen de profielen en laten gerichte advertenties plaatsen op sites die iemand bezoekt, zoals de Telegraaf of Nu.nl. Internetdeskundige Danny Mekic is kritisch: “Als je onbewuste gedragingen verzamelt, krijg je een heel nauwkeurig beeld van iemands leven, misschien wel meer dan de persoon over zichzelf weet.”

Speerpunt

Ook zijn er adverteerders die de prijs aanpassen op het surfgedrag. Mekic: “Als je met een dikke Porsche naar de winkel gaat kies je daarvoor, maar online ben je je daar niet van bewust.”

Het College Bescherming Persoonsgegevens heeft het heimelijk samenstellen van internetprofielen niet onderzocht, maar profiling staat volgens een woordvoerder hoog op de agenda.

Cookiewetgeving

Sinds 5 juni is nieuwe wetgeving van kracht die de privacy van internetgebruikers moet waarborgen. Die moeten toestemming geven voor het gebruik van ‘cookies’; bestandjes die informatie opslaan. Slechts op enkele websites gebeurt dit nu. Ook mogen programma’s die surfgedrag volgen, zoals Google Analytics, niet zomaar worden gebruikt. Ook hier houden zich nog maar weinig websites aan. De OPTA doet nu onderzoek naar de grootste overtreders.

De grote browsers werken aan een volg-me-niet-button die in één klap op alle sites de cookies uitschakelen.

Waakhond

Nieuwsuur vroeg ook de privacywaakhond op internet, Bits of Freedom om een reactie:
“De nieuwe wetgeving maakt toestemming voor veel soorten cookies verplicht, dus ook voor ’tracking’ cookies die worden gebruikt voor targeting en profiling. Het belangrijkste is dat internetters weten wat de gevolgen zijn als ze dit soort cookies accepteren. Daar is nu nog te weinig bewustzijn over. En de branche geeft lang niet altijd genoeg info: van de toestemmingsbanner voor cookies die sommige sites al hebben, wordt dit niet duidelijk. Dat soort informatie is juist hard nodig zodat je weet dat cookies, of jouw hardware een bepaalde aanbieding kan ’triggeren’.”

29 juni 2012

Vraaghetdepolitie.nl speelt goed in op “Bangalijsten”

By ActualiteitenNo Comments

De politiekorpsen van Zeeland, Ameland, IJmond en Gemert plaatsten vandaag een link naar de website vraaghetdepolitie.nl op Twitter. Deze jongerenwebsite is in samenwerking met NewTeam’s Danny Mekic’ ontwikkeld door de Politie Haaglanden en verstrekt informatie aan jongeren over het nieuwe fenomeen en andere onderwerpen die jongeren bezighoudt.

De bangalijsten circuleren op internet en bevatten namen van meisjes die volgens de opstellers makkelijk tot seks zouden zijn te porren. In veel gevallen zijn de lijsten verzonnen. Banga is straattaal voor slet.

NewTeam’s Danny Mekic’: “Het is goed dat de politie een centraal, laagdrempelig toegankelijk en in verschillende sociale media geïntegreerd communicatiekanaal heeft voor het geven van voorlichting en andere betrouwbare informatie aan jongeren. Het mooie is dat het zelfs mogelijk is de Politie online een vraag te stellen die nog niet op de website beantwoord is, al dan niet anoniem. Ik ben trots dat we aan deze website mee hebben mogen werken.”

Volgens de politie is het plaatsen van iemand op zo’n lijst smaad en dus strafbaar. Omroep Zeeland meldde donderdagavond dat in Middelburg al tien meisjes aangifte hebben gedaan.

De lijsten worden vaak door verschillende anonieme personen samengesteld, waardoor het heel moeilijk is de herkomst te achterhalen.

29 maart 2012

Danny Mekić: ‘Stop censuur voor Groningse studenten en wetenschappers’

By OpinieNo Comments

De universiteit in Groningen blokkeert Bittorrent, een bestandenuitwisselingstechniek. Dit schendt de academische vrijheid, stelt Danny Mekic’.

De Universiteit van Bologna, de oudste universiteit van Europa, omarmde in 1158 de Constitutio Habita, een manifest geschreven door Frederik I van Hohenstaufen, keizer van het Heilige Roomse Rijk. Dit manifest beschreef het recht van studenten en geleerden om gevrijwaard te blijven van politieke inmenging en hun recht op ongehinderde toegang tot informatie.

Inmiddels hebben duizenden universiteiten het recht omarmd van studenten en geleerden om – zonder inperking door een voorgeschreven doctrine – te genieten van de vrijheid om te onderwijzen, te discussiëren, onderzoek te verrichten, de resultaten daarvan te verspreiden en te publiceren en gevrijwaard te blijven van institutionele censuur. Zij onderschreven allemaal het recht op academische vrijheid, zoals deze 850 jaar geleden werd geformuleerd.

De komst van internet betekende veel goeds voor de academische vrijheid. Het werd immers eenvoudiger en goedkoper om informatie te vervaardigen, te delen en te vinden of te doorzoeken. Niet voor niets is het internet de meest geraadpleegde bron van informatie op alle universiteiten wereldwijd. Sterker nog – het waren juist universiteiten die internet hebben uitgevonden met dit doel.

Vorige week besloot de Rijksuniversiteit Groningen vrijwillig alle internetverbindingen te censureren. Na klachten van Amerikaanse mediabedrijven als Warner Brothers en Paramount Pictures blokkeert de universiteit de bestandsuitwisselingstechniek Bittorrent, zonder tussenkomst van de rechter. Hiermee wordt de geldende leer van Frederik I en het recht op ongehinderde toegang tot informatie in de samenleving buiten de deur gezet.

De klachten van de mediabedrijven – die voor meer dan 85 procent ongegrond bleken te zijn – gingen over het uitwisselen van auteursrechtelijk beschermde werken als films en muziek, die wel mogen worden gedownload maar niet geüpload. De universiteit zou studenten voorlichting kunnen geven over het uitschakelen van de uploadfunctionaliteit van Bittorrent. Dan is het gebruik door studenten in de meeste gevallen legaal. De universiteit koos voor de botte bijl – het op voorhand, categorisch en structureel filteren en censureren van de internetverbindingen die studenten, tegen betaling, ook thuis gebruiken.

Bittorrent kent juist ook vele legale toepassingen. Het gerenommeerde blad Nature beschreef het onlangs nog als oplossing voor het lastig uitwisselen van grote databestanden tussen wetenschappers, zoals in het geval van Biotorrent van de Universiteit van California. Iets wat zo met de wetenschap is verbonden, mag een universiteit niet verbieden.

De Rijksuniversiteit Groningen moet de genomen maatregel daarom terugdraaien, klachten op individuele basis behandelen en de juiste voorwaarden en vrijheden scheppen voor alle studenten en medewerkers, opdat ze ongestoord, ongecensureerd en in vrijheid de wetenschap kunnen bedrijven.

Dit opiniestuk verscheen vandaag in NRC Handelsblad.

7 maart 2012

Facebook kent geen uitgang (opiniestuk Danny Mekic’ in NRC Handelsblad)

By Nieuws uit eigen keuken, Opinie, Social MediaNo Comments

Facebook is een nutsvoorziening in wording, meent NewTeam-partner Danny Mekic’. Als het geen bemoeienis van de overheid wil, moet het zijn gebruikers centraal stellen in plaats van zijn adverteerders.

Herkent u de volgende scène? Waar was u gisteravond? Met wie was u daar? Komt deze foto, welke gisteravond op die locatie gemaakt is, u bekend voor en kunt u de mensen op de foto identificeren? Heeft u een partner? Wie is dat? Wat is uw échte en volledige naam? Op welke datum bent u geboren en in welke plaats gebeurde dat? Wie zijn uw ouders, broers en zussen, neefjes en nichtjes? Wat is uw huidige woon- en verblijfplaats?

Dit is geen politieverhoor. Dagelijks beantwoorden wereldwijd meer dan 800 miljoen mensen deze en andere persoonlijke vragen in ruil voor een hoop reacties, likes en andere vormen van sociale bevestiging op het online sociale netwerk Facebook. Vrijwillig. De internationale profielensite bedient inmiddels een achtste van de wereldbevolking en nestelt zich steeds dieper en heimelijk in de levens van honderden miljoenen mensen, zonder altijd rekening te houden met de privacy van haar gebruikers. Als het Amerikaanse bedrijf daarmee doorgaat, overstijgt het commerciële belang op den duur het publieke belang van de samenleving. Hoe moet de politiek reageren?

Het verdienmodel van Facebook (vier miljard dollar dit jaar) is – net als bij de meeste andere gratis websites – het exploiteren van online advertentieruimte. Voor de advertenties die op Facebookpagina’s worden weergegeven ontvangt Facebook een vergoeding per keer dat zo’n advertentie wordt aanklikt óf iedere 1.000 keer dat een advertentie wordt weergegeven. De tarieven om op de site te mogen adverteren, zijn ondanks de economische malaise de afgelopen 12 maanden met 74% gestegen.

Hoe beter een weergegeven advertentie aansluit op de behoefte van de consument, hoe groter de kans is dat de commerciële targets van de adverteerder worden behaald. Dankzij het vrijwillige, met spervuur aan persoonlijke vragen ingeklede politieverhoor waar Facebookgebruikers dagelijks aan worden blootgesteld, lukt het Facebook iedere dag beter om een allesomvattend beeld te krijgen van meer dan 1 op de 10 wereldburgers en te bepalen welke advertenties in opdracht van de klant, de adverteerder, worden vertoond. Facebook is beter dan welk bedrijf dan ook in staat om relevante advertenties weer te geven bij gebruikers. Dat product is de Facebookklant, de adverteerder, meer dan veel waard. Kortom, u bent het product.

Door steeds meer en steeds actuelere informatie te verzamelen over zijn gebruikers, krijgt de advertentiegigant een steeds nauwkeuriger beeld van die gebruikers. In 2006 was het nog de Facebookgebruiker die zélf zijn eigen profiel aan moest vullen. Anno 2011 vergaart Facebook het merendeel van de informatie uit de interactie met de gemiddeld 130 Facebookvrienden, en uit de analyse van de online gedragingen van de Facebookgebruiker die op, maar ook buiten Facebook.com stap voor stap wordt gevolgd. Met zo veel informatie over de gebruiker en zijn interesses is het kinderlijk eenvoudig om de juiste advertentie te tonen aan de gebruiker die het meest op de advertentieboodschap zit te wachten. Want als Bachliefhebbers in de meeste gevallen ook gek zijn op het lezen van boeken en Groenlinks-stemmende Parijsliefhebbers het liefst met de Thalys reizen naar de Lichtstad, is niet meer dan een simpele rekensom nodig om de Bol.com-advertentie te tonen aan de Bachliefhebber en de linkse kiezer te verblijden met een kortingsactie, twee minuten nadat deze met het sociale medium heeft gedeeld op zoek te zijn naar een bestemming voor een city trip.

Het gaat de databanksjacheraar al jarenlang voor de wind. Maar de situatie waarbij het grootste deel van de wereldbevolking met toegang tot internet, ook daadwerkelijk actief gebruik maakt van Facebook is in zicht, en daarmee ook het einde van de groeimogelijkheden van het huidige verdienmodel. Tenzij het de databankexploitant lukt om gebruikers nóg meer informatie te laten delen. Hoe langer een Facebookgebruiker gemiddeld rondstruint, hoe meer informatie over de gebruiker wordt verzameld. Maar ook hoe meer advertenties kunnen worden weergegeven. Meer dan ooit zullen de adverterende Facebookklanten bereid zijn te betalen voor het aan de juiste persoon tonen van hun commerciële boodschap.

Om het product van Facebook, ú dus, een geluksmomentje te bezorgen en de loyaliteit van de miljoenen gebruikers aan het platform kracht bij te zetten, werd twee weken geleden een nieuw ontwerp geïntroduceerd voor de profielpagina’s op Facebook, Timeline genaamd. Opvallend is de grote tijdslijn, waar de belangrijkste gebeurtenissen uit het leven van de gebruiker op worden weergegeven. In plaats van iedere stad die de gebruiker heeft bezocht afzonderlijk weer te geven, kiest Facebook er nu bijvoorbeeld voor om een mooie wereldkaart te genereren waarop te zien is waar uw vriend, familielid of collega allemaal is geweest. Wanneer, met wie, en wat hij of zij daar deed.

Met Facebook Timeline is de CERN niet meer nodig om terug de tijd in te gaan: wet wie ging u om in 2011? Wat zijn de plaatsen die u bezocht hebt, en welke foto’s maakte u in Berlijn? Hoe vaak bent u met uw ex-partner naar de bioscoop gegaan en wanneer, waar en met wie heeft u Le fabuleux destin d’Amélie Poulain voor het laatst gezien? De nieuwe functionaliteiten maken het gebruik van de website leuker, en zullen de miljoenen gebruikers uitdagen om nóg meer informatie te delen. Het wordt immers automatisch gecategoriseerd en mooi weergegeven in uw online dagboek, waar vrienden, familie en al uw andere Facebookvrienden op kunnen reageren. Iedereen doet immers mee.

Het is moeilijk om Facebook te verlaten. Niet alleen zult u nooit meer in staat zijn uw online dagboek met bijbehorende likes en waardevolle reacties van vrienden en familie in te zien, ook behoudt de website zichzelf het recht toe om foto’s, berichten en andere in de loop der jaren verzamelde informatie over uw persoon te blijven gebruiken. De facto kent Facebook geen uitgang. Daar komt bij dat het belang van de sociale netwerksite dagelijks toeneemt, ook omdat bedrijven als ABN Amro, KLM en Vodafone hun online dienstverlening steeds vaker op de sociale netwerksite plaats laten vinden, en verjaardagsfeestjes en andere evenementen steeds vaker (alleen) op Facebook worden aangekondigd. Daar niet op aangesloten zijn, betekent praktisch gezien een sociaal isolement. Facebook zal alles in het werk stellen om alle internetters aangesloten te krijgen, en bij een zo groot mogelijk deel van hun sociale contacten aan te sluiten, al op zeer jonge leeftijd. U kunt immers nooit meer volledig uitstappen. In de toekomst bestellen we onze boodschappen via Facebook, vertelt de site met welk gerecht u de nieuwe vriendin van uw zoon blij kunt maken, welke stad de volgende vakantiebestemming moet worden en wat u daar zoal kunt doen. Natuurlijk op de zorgvuldig met commerciële motieven uitgezochte voorkeuren van uw beste vrienden en vriendinnen. Over niet al te lange tijd zal de samenleving het punt bereiken waarop het niet langer mogelijk is om als burger te participeren zonder het doorlopend en intensief gebruik van mobiele communicatietechnologieën, het internet en aangemeld te zijn als gebruiker bij Facebook. We praten hier over nutsvoorzieningen in wording.

Het is bijvoorbeeld bijna onmogelijk geworden om te leven zonder telefoon. Oké, u kunt gewoon geen telefoon aanschaffen, maar zult vervolgens constant bevraagd worden voor een telefoonnummer en raar worden aangekeken als u zegt: die heb ik niet. Op dezelfde manier zal het leven in de toekomst bijna onmogelijk worden zonder Facebookprofiel, zoals we eerder zagen met posterijen, het openbaar vervoer, de energievoorziening en drinkwaterleidingen. Wat met die voorzieningen gebeurde? Ze staan allen onder streng toezicht van overheden.

Net als deze nutsvoorzieningen is Facebook ook steeds meer van algemeen nut. Misschien nog wel meer dan in het verleden bij telefonie het geval was.

Dit betekent dat als Facebook niet zit te wachten op politieke bemoeienis – bijvoorbeeld duidelijkere en strengere richtlijnen voor bedrijven als Facebook die als product inbreuk maken op mensen hun privacy – ze ingrijpend iets moet veranderen aan de dienstverlening. De gebruiker en alle over de gebruiker verzamelde gegevens moet op een transparante manier centraal komen te staan, waarbij de absolute controle weer in handen van de gebruiker komt. Waarom geven de Facebooks van deze wereld de informatie eigenlijk niet terug aan de gebruiker? We hebben immers allemaal een internetmodem waar in de toekomst best een beveiligde hardeschijf op aangesloten kan worden. Dan bepalen wij weer wie wanneer wat met onze informatie mag doen. En wanneer we daar mee willen stoppen.

Maak van Facebook weer een veilige plek en geen levenslange gevangenis.

Danny Mekic’ is Strategy Director bij NewTeam

26 november 2011
Sociale media en lobby

Lobbyseminar 2011

By Onderzoek, Social MediaNo Comments

“Social media en lobby: burger beïnvloedt beleid – en de lobbyist heeft ’t nakijken!?”
Invloed uitoefenen in 140 tekens: utopie of werkelijkheid…

Social media hebben consequenties voor de relatie tussen de lobbyist en degene die hij wil beïnvloeden. Of het nu om lobby-strategie of lobby-middelen gaat, beïnvloeding lijkt tegenwoordig niet zonder tweet, facebook-pagina of viral-campagne te kunnen. Tegelijkertijd hebben social media de afstand tussen burger en beleidsmaker verkleind. Waarmee de plaats en rol van een lobbyist in het beïnvloedingsproces zou kunnen afnemen. Of toch niet….

Wat verwachten politici en beleidsmakers eigenlijk van social media? Wie doet het goed en wie niet? Zijn social media een blijvend lobby-instrument of een hype? Dicht het de (informatie)kloof tussen burger en ‘Den Haag’? Wordt daardoor de legitimiteit van besluitvorming verhoogd? En wordt een politicus nu ook zelf ‘lobbyist’, omdat hij direct standpunten deelt en burgers mobiliseert? Deze en andere vragen komen op donderdag 17 november aan de orde tijdens het Public Matters lobby-seminar 2011 in Perscentrum Nieuwspoort.

Internet-expert en NewTeam-partner Danny Mekić trapt de middag af. Hierbij gaat hij onder andere in op de resultaten van een quick scan uitgevoerd door Public Matters gericht op de onderzoeksvragen: (hoe) zijn Tweede Kamerleden aangesloten op social media? Hoe interactief zijn Kamerleden en wat is de wisselwerking tussen social media en lobbyen?

Vervolgens discussiëren ervaringsdeskundigen uit politiek, bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties onder leiding van Frits Huffnagel met elkaar en met de aanwezigen. Deelnemers aan deze open discussie zijn: Renske Leijten (Tweede Kamerlid SP), Boris van der Ham (Tweede Kamerlid D66), Pieter Omtzigt (Tweede Kamerlid CDA), Jeroen Alting von Geusau (Nederlandse Spoorwegen), Paul Smeulders (Natuurmonumenten) en Michiel Karskens (Consumentenbond). Na afloop is er een borrel die mede in het kader staat van het 10-jarig bestaan van Public Matters.

Sociale media en lobby

17 november 2011

Tien oplossingen voor een writer’s block en angst voor witte pagina’s

By OpinieNo Comments

Door Tycho van der Hoog,

Iedereen die regelmatig stukken schrijft, muziek componeert of op een andere manier zijn of haar creativiteit gebruikt kent het gevoel: op een dag sta je op om vastberaden achter je bureau te gaan zitten, je klapt vol goede moed je laptop open en tovert een leeg Word-document tevoorschijn om te gaan schrijven… En na een paar uur staat er nog geen zinnige letter op dat witte papier. Het lijkt alsof er een onzichtbare muur tussen jou en het lege vel staat, het creatieve proces komt niet op gang, je mist de inspiratie om te schrijven, en zelfs als je weet wat je neer moet pennen lukt het niet om dit daadwerkelijk te doen. Het gevolg? Frustratie. De naam? Writer’s block. De oplossing? Hieronder staan enkele!

Oplossing 1: maak orde in de chaos
Eigenlijk is schrijven net als verhuizen: de stapel ontelbare planken die op de grond ligt wordt makkelijker een kast als je de structuur ontdekt. Pak een whiteboard en ga eens brainstormen over de structuur van je document en welke blokken informatie je waar wilt neerzetten. Vervolgens kun je gemakkelijk met die blokken aan de slag: je maakt het schrijven van een groot document behapbaar.

Oplossing 2: ontwerp een schrijfschema
Maak een planning waarin staat wanneer je wat en hoeveel schrijft. Vervolgens vergeet je het writer’s block en volg je het schrijfschema – ongeacht of je vindt dat de kwaliteit voldoende is of niet. Als je lichaam elke dag voor het schrijven verschijnt, zal je geest snel genoeg volgen. Zorg dat je de deadlines haalt, maar zorg er ook voor dat je op dat moment jezelf beloont en voor rust zorgt.

Oplossing 3: doe schrijfoefeningen
Op het moment dat je volledig vast zit en je écht niet meer aan dat grote project kunt beginnen, is het raadzaam om schrijfoefeningen te doen. Zoals Joy Tanksley zegt: ‘Each day, my students do a three-minute writing warm-up. The only goal is fluency — to produce as much writing as they can in three minutes. Some of the best writing they ever produce comes from these three-minute bursts.’

Oplossing 4: niet alles is al geschreven
De angst dat alles al is geschreven en je niks toevoegt kan verlammend werken, maar is ongegrond. Als lezer wil je zoveel mogelijk over een onderwerp lezen, je neemt makkelijker informatie op als het op verschillende manieren wordt aangeboden, je begrijpt het beter als je het meerdere keren leest en tot slot voeg je er altijd wat nieuws aan toe: nieuwe inzichten, andere volgorde, een nieuwe vorm of een persoonlijke mening.

Oplossing 5: verwissel van pet
Een writer’s block komt niet doordat je niet weet hoe je het moet zeggen, maar doordat je niet weet wat je moet zeggen. Een verhaal dat niet in je hoofd zit kun je immers niet opschrijven. Zet je toetsenbord aan de kant, doe alsof je een verkoper bent en simuleer een gesprek waarin je iemand overtuigd van je verhaal. Pas als je het kunt uitspreken zet je de pet van tekstschrijver op en pen je het verhaal neer.

Oplossing 6: ga omdenken
Vastdenken is de manier van denken waarbij je problemen alleen maar groter worden, je beland van de regen in de drup. Omdenken is de techniek om problemen te transformeren in mogelijkheden, het ja-en-denken. Het is geen probleem dat het niet lukt om te schrijven, het is een feit. Accepteer het en ga verder.

Oplossing 7: verandering van spijs doet eten
Creativiteit kan weer tevoorschijn komen als je bepaalde dingen in je leven verandert. Kijk eens scherp naar je werkplek, voldoet deze wel? Zo niet, zorg dat je dan ergens anders gaat werken. Het tegelijkertijd werken aan andere projecten kan ook de inspiratie prikkelen, net zoals regelmatig sporten en praten met verschillende personen.

Oplossing 8: verlicht de prestatiedruk
Veel mensen zien inspiratie als iets wat in hun zit en wat bij een writer’s block verstopt is. Elizabeth Gilbert, de schrijfster van de wereldberoemde roman Eat, Pray, Love ziet dit anders. De druk om te presteren en de angst om te mislukken kan worden verlicht door schrijvers te beschouwen als ‘”having” genius rather than “being” a genius.’

Oplossing 9: zie schrijven als een vak
Wat kan helpen is het schrijven anders te gaan zien: als een vak en niet als een kunst. Stephen King gebruikt de gereedschapskist als metafoor: we moeten denken alsof we bouwvakkers zijn, wat het makkelijker maakt om te gaan zitten en schrijven. Woord voor woord en zin voor zin komt er een verhaal tot stand, net zoals een straat wordt aangelegd.

Oplossing 10: wees niet te streng
Een veelgemaakte fout is dat je veel te streng bent over je eigen werk. Het is onrealistisch dat je dat boek of die opdracht in één keer in al haar perfectie opschrijft. Ga gewoon schrijven en schakel je kritische brein uit: die is bedoelt voor als je gaat redigeren.

Hopelijk bieden deze oplossingen handvatten om een eventueel writer’s block te omzeilen. Voor wat dit betreft is het mooi om te eindigen met een passend citaat van Patti Digh: “Sitting still and waiting for a book to spring fully formed from your forehead will never happen. Will. Never. Happen. Listening to what other people have to say also won’t help. Good god, no wonder we all have writer’s block. We’re not even writing. Plumbers don’t have plumber’s block, do they? NO, THEY GET ON THE FLOOR AND CLEAR OUT THE WINDEX AND EVIDENCE OF MOUSE POOP UNDER THE SINK AND GET TO PLUMBING.”

Zo.

17 oktober 2011

Kassa: is betalen met je mobiele telefoon wel veilig?

By Televisie2 Comments

Get Microsoft Silverlight

Een mobiele telefoon is tegenwoordig een volwaardige computer aan het worden. Je belt en sms’t er niet alleen meer mee. We kunnen internetten, mailen, berichtjes sturen, filmpjes en foto’s maken en deze bekijken. Tegenwoordig zijn er ook steeds meer mogelijkheden om met je mobiel je financiën te regelen.

Betalen
Al een paar jaar zijn er proeven om je mobiel te gebruiken als portemonnee. Op je telefoon zit dan een chip. Als je de telefoon met chip langs een scanner haalt in een winkel, wordt het geld afgeschreven van een speciale bankrekening. Het is de bedoeling dat die chip straks in je telefoon zit en dat het geld direct van je bankrekening wordt afgeschreven. De drie grootste banken (Rabobank, ING en ABN Amro) en de drie grootste telecomproviders (KPN, T-Mobile en Vodafone) werken op dit moment samen om één systeem te ontwikkelen. De verwachting is dat we vanaf eind 2012 / begin 2013 op deze manier in winkels kunnen afrekenen.

Bankieren
Op dit moment zijn er al verschillende banken die apps aanbieden, waarmee je je bankzaken kunt regelen op je mobiele telefoon. Je kunt bijvoorbeeld je saldo bekijken en overschrijvingen doen. Dit kan al met de app van de Rabobank en de ABN Amro. Bij ING kun je alleen nog je saldo bekijken, dit najaar wordt de app uitgebreid met de mogelijkheid om overschrijvingen te doen.

Gevaren
Dat klinkt hartstikke handig, maar veel mensen zijn zich niet bewust van de gevaren die op de loer liggen. Op dit moment richten criminelen zich nog vooral op het hacken van computers. De verwachting is dat de mobiele telefoon met al zijn mogelijkheden ook steeds interessanter wordt voor criminelen. Volgens internetexpert Danny Mekić en onderzoeksjournalist Brenno de Winter kunnen criminelen via je mobiele telefoon toegang krijgen tot bankgegevens en andere gevoelige informatie. “De gevaren zijn vergelijkbaar met die op een computer: er zijn phishing mails die informatie proberen te achterhalen, het internetten op een kwaadaardige website kan voor gevaar zorgen en met het downloaden van software, muziek en achtergrondjes kun je van alles op je mobiel binnenhalen zonder dat je daar erg in hebt.”

Beveiliging
Een groot probleem is dat gebruikers zich niet bewust zijn van de kwetsbaarheid van hun mobiele telefoon. We hebben onze computer ondertussen aardig beveiligd, maar bij onze mobiele telefoon denken we daar nauwelijks aan. Bovendien is het niet zo dat er standaard een virusscan op je telefoon zit. Die kun je wel op je telefoon zetten, maar zijn een stuk minder uitgebreid dan de virusscan op een computer.

Tussenschakels
Een ander probleem dat deskundigen signaleren, is dat bij mobiele betalingen veel meer schakels betrokken zijn dan bij gewone betalingen. Je hebt te maken met de bank, de winkel, de provider, de fabrikant van de mobiele telefoon, de maker van de applicaties en de maker van de scanner. Het is nog onduidelijk bij wie de consument terecht kan, als er iets misgaat. Michel van Eeten, hoogleraar technische bestuurskunde van de TU Delft, maakt zich hier veel zorgen om. “Als consumenten straks problemen hebben met transacties, wordt het moeilijk om te bepalen wie aansprakelijk is. Banken kunnen dan bijvoorbeeld zeggen dat je maar bij je telefoonprovider aan moet kloppen.”

Tips
– Zorg ervoor dat je steeds nieuwe updates op je telefoon blijft installeren. Als dat niet gebeurt, wordt het toestel infectiegevoeliger.

– Voordat je een app gaat downloaden, moet je goed kijken door welk bedrijf de app is gemaakt. Kijk ook naar de beschrijving van de app. Onbetrouwbare apps herken je aan de omschrijving die in niet goed Nederlands is geschreven. Er zitten dan veel fouten in de spelling en zinsopbouw.

– Als er een app op de markt is die niet betrouwbaar overkomt, controleer dat dan altijd op de officiële website van het bedrijf. Als er bijvoorbeeld een app is die ‘ING’ heet, kun je op de website van de ING controleren of de ING zelf de applicatie op de markt heeft gezet.

– Sla geen wachtwoorden of andere gevoelige informatie op op je telefoon.

– Let goed op dat je geen phishing mails opent.

16 oktober 2011

Nu.nl: Controleer internetverkeer met overheid

By Actualiteiten, Nieuws uit eigen keukenNo Comments

Door een hack bij Diginotar zijn overheidswebsites mogelijk onveilig geweest. Twee experts leggen uit hoe het precies zit en waarschuwen: “Controleer de recente communicatie met de overheid.”

Diginotar en vergelijkbare bedrijven geven certificaten uit waarmee de betrouwbaarheid van websites gegarandeerd moet worden. Na een hack werden valse certificaten uitgegeven waardoor privacygevoelige informatie afgetapt kan zijn. De Nederlandse overheid maakte ook gebruikt van Diginotarcertificaten en is inmiddels overgestapt op andere certificaten of doet dit in de nabije toekomst. Het OM en OPTA doen onderzoek naar de zaak.

Ot van Daalen, directeur van digitale burgerrechtenbeweging Bits of Freedom (BoF) en ICT- en internetexpert, NewTeam-partner Danny Mekic’ leggen tegenover NU.nl uit wat de hack nu precies in houdt, wat de functie van certificaten is en wat de gevolgen zijn.

Lees hier het artikel.

8 september 2011

Het is crisis bij rampensite Crisis.nl

By Actualiteiten, Onderzoek, Opinie, Social MediaNo Comments

Vandaag verscheen onderstaand opiniestuk van de hand van NewTeam-partner Danny Mekić in nrc.next (p. 19):

Het is crisis bij rampensite Crisis.nl

Een tonnen kostende website wordt weggegooid, zonder dat deze ooit goed gefunctioneerd heeft. En niemand heeft de leiding.

Sluit ramen en deuren, schakel mechanische ventilatiesystemen uit en zet radio of tv aan op de aangewezen rampenzender. In geval van een crisis of ramp heeft onze overheid een belangrijke taak in het informeren en beschermen van haar burgers. Op het moment dat er bij een brand giftige stoffen vrijkomen of er sprake is van een terroristische dreiging, is het van het grootste belang om de instructies van de veiligheidsdiensten op te volgen.

Steeds meer Nederlanders verkiezen om verschillende redenen internet boven radio en televisie voor het consumeren van informatie. Internet maakt informatie niet alleen sneller en makkelijker toegankelijk, maar ook concreter: door tijdens een ramp te vragen naar iemands postcode kunnen ook hele specifieke instructies worden verstrekt, in iedere gewenste taal. Ook het sociale aspect van internet verrijkt de informatievoorziening want tijdens een ramp kan makkelijk informatie en hulp gevonden worden bij vrienden, collega’s en buurtgenoten via sociale media als Twitter, Hyves en Facebook.

Dat sociale media een belangrijke rol kunnen spelen ten tijde van crises werd duidelijk tijdens de recente protesten in de Arabische wereld, waarbij Facebook en Twitter intensief werden gebruikt om met de buitenwereld en met mede-opstandelingen te communiceren. Het gebruik van sociale media tijdens de Arabische Lente was erg effectief als het ging om de snelheid, toegankelijkheid en impact. Tv en radio hobbelden daar structureel achteraan.

Om in Nederland aan de digitale informatiebehoefte te kunnen voldoen tijdens crisissituaties, introduceerde de Rijksoverheid in 2005 de website crisis.nl. Op de website staat te lezen dat ‘crisis.nl bij een ramp (…) wordt vervangen door een pagina met actuele informatie over de ramp’, en daarmee het digitale alternatief voor de analoge radio en tv moet vormen. Een verstandig besluit van de Rijksoverheid waarmee een belangrijke behoefte in de samenleving wordt erkend en bevredigd, als de website tenminste te bereiken is als hij wordt ingezet. Maar crisis.nl faalde al bij de officiële opening: na 500.000 bezoeken (1 op de 24 Nederlandse internetters kwam een keer langs) raakte de website overbelast. Ook werden de ontwikkelingen rondom sociale media, waar bijna alle Nederlandse internetters gebruik van maken, compleet genegeerd: het project was bij de lancering al verouderd.

Dat was zes jaar geleden en de afgelopen jaren heeft het internet grote ontwikkelingen doorgemaakt. Dat geldt echter niet voor crisis.nl, dat ook ná de lancering met problemen bleef kampen: in 2007 werd de rampensite omver geblazen toen een grote storm over ons land raasde, gedurende de recente brand in Moerdijk was de website urenlang onbereikbaar en ook tijdens de grote Amsterdam havenbrand, afgelopen februari, liet crisis.nl het afweten. Juist op cruciale momenten liet de website burgers in de steek. En van de onmisbare koppelingen met sociale media is anno 2011 nog steeds geen sprake.

Na deze en andere incidenten met de site beloofde het kabinet beterschap. Minister Opstelten (Veiligheid en Justitie, VVD) hekelde afgelopen januari de onbereikbaarheid van de site: ,,Dat kan niet en dat moet niet. Dat gaan wij gewoon verbeteren.”

Vervolgens bleef het stil rondom het project. Om het stilzwijgen te doorbreken, diende de NOS een WOB-verzoek (Wet Openbaarheid van Bestuur) in en dat leidde tot interessante inzichten, zo bleek uit het NOS Journaal van afgelopen maandag. Uit documenten die de NOS heeft verkregen blijkt dat het consequent falende crisis.nl in de eerste drie jaar een slordige half miljoen euro te hebben gekost. Welke kosten in de jaren daarna zijn gemaakt is onduidelijk. Ook heeft de omroep geen antwoord gekregen op de vraag of de site is getest op grote aantallen bezoekers. Dat is opmerkelijk omdat in 2007 in antwoord op Kamervragen van oud-SP-parlementariër Arda Gerkens nog werd gesteld dat er regelmatig stresstesten worden uitgevoerd. De meest opmerkelijke bevinding van de omroep is misschien nog wel dat er binnen de betrokken ministeries grote onduidelijkheid blijkt te bestaan omtrent het project: betrokkenen melden dat veel afspraken niet schriftelijk zijn vastgelegd maar mondeling worden gemaakt en dat het volkomen onduidelijk is wie de leiding over het project heeft.

De crisis bij Crisis.nl lijkt compleet, nu uit niet-officieel door de NOS verkregen stukken blijkt dat er helemaal geen verbeteringen doorgevoerd gaan worden aan de website, zoals Opstelten beloofde. In plaats daarvan wordt de tonnen kostende website, zonder dat deze ooit goed gefunctioneerd heeft, weggegooid en eind dit jaar, met alle kosten van dien, vervangen door een gloednieuwe. Was het zo slecht gesteld met de site, dat deze niet verbeterd kón worden? En wordt dit het volgende falende IT-project van onze overheid, of trekt ze de stoute schoenen aan en laat ze zich onverwacht van haar innoverende kant zien?

-Danny Mekić

Beluister het opiniestuk als podcast:

Aanvullende informatie bij het opiniestuk:

Eind dit jaar wordt de vernieuwde cirsis.nl gelanceerd. Dat bevestigt een woordvoerder van het ministerie van Veiligheid en Justitie nadat de NOS over de website berichtte.

De in 2005 gelanceerde website, die is bedoeld om burgers te informeren tijdens grote rampen, bleek niet goed te functioneren. Bij de brand bij Chemie-Pack in Moerdijk was de site een uur uit de lucht. In 2007 was de site tijdens een grote storm onbereikbaar. Volgens de NOS, die inzage heeft gekregen in interne stukken van het ministerie, heeft de ontwikkeling en hosting van crisis.nl ten minste een half miljoen euro gekost.

De nieuwe website wordt volgens het ministerie stabieler en biedt ook integratie met sociale media.

Meer informatie over dit onderwerp:

27 juli 2011

Providers overtreden mogelijk wet bij monitoren internetverkeer

By ActualiteitenNo Comments

Telecomproviders hebben mogelijk de wet overtreden bij het gebruik van Deep Packet Inspection (DPI), een technologie waarmee na te gaan is wat mobiele internetters doen. Dat is gebleken na onderzoek van de toezichthouder OPTA.

Er zijn geen aanwijzingen dat e-mailberichten van abonnees zijn gelezen of verstuurde foto’s zijn bekeken. Wel is vastgesteld dat de bedrijven kennis nemen van meer informatie dan nodig is voor de afhandeling van het internetverkeer.

NewTeam-partner en Internetexpert Danny Mekić wees eerder tegenover Nu.nl al op het feit dat providers mogelijk in strijd met de Wet Bescherming Persoonsgegevens en het Wetboek van Strafrecht handelen door DPI überhaupt toe te passen.

Lees hier het volledige artikel op Nu.nl.

30 juni 2011