Skip to main content
Tag

college

Danny Mekic’ geeft gastcollege ondernemen

By Niet gecategoriseerdNo Comments

“I Am Danny. 26. Entrepreneur.”

Het zijn de eerste woorden op de sheets van het introductiecollege voor de Minor Entrepreneurship van het Tilburg Center of Entrepreneurship. Speciaal hiervoor is duizendpoot Danny Mekic’ (26) uitgenodigd, die potentiële minor studenten een kijkje geeft in de ondernemingswereld. Univers bezocht het college en sprak na afloop face-to-face met Mekic’.

Mekic’ richtte op vijftienjarige leeftijd zijn eerste bedrijf op en voerde daarmee freelance opdrachten uit voor bedrijven met betrekking tot HTML-codes en scripts. Zijn middelbare school maakte hij niet af: in 5 VWO besloot hij zich fulltime op zijn bedrijf te richten. Hij kwam er later achter dat bepaalde theoretische kennis voor zijn bedrijf onontbeerlijk was en startte in 2007 met de studie Rechtsgeleerdheid in Amsterdam. Ook richtte Mekic het juridische pleitdispuut G.R.O.T.I.U.S. op en was hij mede-auteur van het boek ‘Recht en Web 2.0’, dat 6.000 keer over de toonbank ging. Daarnaast werkte hij als gastdocent voor de Minor Entrepreneurship voor de Hogeschool van Amsterdam. In 2009 werd Mekic door Sprout, het blad voor jonge ondernemers, uitgeroepen tot Ondernemer van het Jaar.

Mekic’ uitnodigen in Tilburg blijkt een goed idee. Hij weet in no time de aanwezige studenten te boeien in het voor driekwart gevulde Gz101. Terwijl Mekic vertelt over zijn loopbaan en de beginselen van het ondernemerschap, kunnen studenten vragen insturen via een speciale app die is ontwikkeld door Jerre Maas, tevens een van de trainers van de minor.

Mekic’ lijkt alle kansen die hij krijgt te grijpen. Zitten er dan geen grenzen aan wat je wel en niet moet doen? Dat wel. ‘Bij een nieuw idee vraag ik altijd aan mijn beste vrienden hoe zij daarover denken. Is het risico niet te groot? Is het haalbaar? Meestal weten ze me dan gerust te stellen en zeggen ze dat het wel goed komt.’

Aan het einde van het college, dat anderhalf uur duurt, kunnen studenten vragen stellen. Het blijft even stil, maar dan vraagt een dappere student of er in Mekic’ strategische adviesbedrijf NewTeam ook stageplekken beschikbaar zijn. Er klinkt gelach uit de zaal en de jongen kijkt wat beduusd als Mekic’ meteen ‘ja’ antwoordt. “En waarom niet?”, vertelt Mekic’ me later. “Natuurlijk bekijken we wel even zijn cv, maar ik weet zeker dat zo’n student zich voor honderd procent inzet. Hij kwam goed over.”

Aan het eind van het college wordt gevraagd wie er van plan is om de minor te gaan volgen. Veel vingers gaan de lucht in. Niet verwonderlijk, ook ik krijg spontaan zin om de minor aan mijn rechtenstudie vast te plakken. De minor bestaat uit de cursussen Entrepreneurship Theory and Practice, Creative Entrepreneurship en Introduction to Corporate Entrepreneurship. Daarnaast krijgen studenten een (webbased) training presenteren en kunnen ze vrijwillig een cursus debatteren volgen.

Voordat ik Mekic spreek, is er een vierkoppig groepje studenten aan de beurt. Een van hen wil graag een cupcakewinkel beginnen, maar ziet obstakels. Mekic vraagt door en terwijl het meisje vertelt, zie ik hoe er op een gegeven moment in haar hoofd een knop omgaat. Een kwartier later loopt ze met haar drie studiegenoten strijdbaar de zaal uit en heeft ze Mekic beloofd om hem per mail op de hoogte te houden van haar vorderingen. Stiekem verwacht ik dat ze een cupcake naar hem gaat vernoemen.

Aangezien Mekic’ zoveel verschillende dingen doet, ben ik benieuwd naar zijn grootste passie. Dat blijkt het onderwijs te zijn. Ik vraag hem hoe hij zijn colleges voorbereid. “Ik begin altijd met actualiteiten”, vertelt hij. “Verder vind ik het belangrijk dat ik de verhalen die ik vertel zelf heb meegemaakt. Vaak wordt er door professoren tijdens de colleges gebruik gemaakt van standaard casussen. Ik wil er graag zelf bij zijn geweest en gebruik die verhalen bij de lesstof.”

Ook zet hij een kritische noot bij het huidige onderwijsbeleid. “Er is te veel keuze, je kunt als kind eigenlijk geen kind meer zijn. Op je vijftiende kies je al een profiel dat in principe bepaalt of je arts of econoom wordt.”

Mekic’ belangrijkste tip is om dingen te ondernemen. “Gebruik je studietijd om zoveel mogelijk te zien en te doen. Probeer wat van de wereld te zien en bedenk wat waardevol is voor je leven. Je kunt je zomer gebruiken om aan het strand te liggen, maar je zou in plaats daarvan ook summerschool kunnen volgen.”

(bron)

“Facebook-rellen” in Haren waren geen Facebook-rellen

By OpinieOne Comment

Schermafbeelding 2013-03-07 om 12.28.17De commissie Cohen die gisteren de resultaten bekend maakte over wat er gebeurde bij de rellen in Haren, kreeg onder andere opdracht om de rol van Facebook in de rellen te bestuderen. Dat hebben ze niet gedaan. In plaats daarvan hebben ze berichten op Facebook geanalyseerd.

Vorig jaar september reageerde Rob Bats, de burgemeester van de Gemeente Haren, hysterisch op een uitnodiging op Facebook waar voor de grap enkele honderden, later duizenden gebruikers bevestigend op hebben gereageerd. Het beangstigende was dat hij voor het eerst tijdens zijn werk werd geconfronteerd met een internetoproep om naar zijn gemeente te komen. Hij had het moeten zien als traditioneel vraagstuk van veiligheid en orde maar omdat het afkomstig was van Facebook raakte hij in verwarring.

Het ging zoals vaker: je ontvangt op Facebook een uitnodiging van een vriendin, die uitgenodigd was door een vriend en je geeft aan of je aanwezig zult zijn of niet, een ritueel dat zich bij bovengemiddelde Facebook-gebruikers soms dagelijks, soms tot veel frustratie, voordoet. ,,Aanwezig zijn” is een druk op de knop en betekent zeker niet dat je daadwerkelijk bij een evenement bent: de begrafenis van Michael Jackson trok zo’n 20 miljoen virtuele aanwezigen, maar natuurlijk niet in werkelijkheid.

Dat wist de gemeente niet, zodat paniek ontstond over hoe te handelen bij een ‘Facebook-evenement’ waar honderden tot duizenden virtueel bij aanwezig zijn met de fantasie extra geprikkeld door een verwijzing naar de film Project X in de uitnodiging, een film waarin een feest uit de hand loopt. In de weken na de plaatsing van de Facebook-uitnodiging zorgde deze nog niet voor een explosie aan berichten over het ‘Facebook-feestje’. Dat gebeurde pas twee dagen voor de rellen en daar speelde Facebook nauwelijks een rol bij.

Vraag het een tiener en je hoort hoe simpel het is: je verandert de datum en tijd naar een moment in het verleden (waardoor het evenement opeens ‘geweest’ is) en verwijdert adresgegevens, optioneel maar niet noodzakelijkerwijs stuur je een bericht naar iedereen die aangegeven heeft aanwezig te zullen zijn dat het evenement niet doorgaat en tenslotte verwijder je het evenement. Geen reljongere die de datum, tijd en het adres in zijn agenda heeft geschreven, of het zich misschien zelfs herinnert. Eventueel hou je de sociale media in de gaten om aanwijzingen te vinden die duiden op gerichte plannen van individuen of zichtbare groepen om zo beter voorbereid te raken.

In plaats daarvan werd totale chaos uitgestraald door het uitroepen van een noodverordening met de vermelding dat deze voorlopig ‘op de plank’ bleef liggen. Er zou geen feest zijn, maar werd gezocht naar alternatieve feestmogelijkheden en de eerste artiesten hadden zich gemeld. Ramptoeristen waren niet welkom, maar mochten met de nodige narcoticahoudende versnaperingen wél de gemeente in – wat te zien was op de livestream van een zeventienjarige jongen met urenlang gemiddeld 50.000 kijkers. Vervolgens was op nieuwssites het bericht te lezen dat de gemeente een voetbalveld had voorzien van twee mobiele lichtmasten en had gereserveerd als ‘alternatieve feestlocatie’. Wist u nog wat er stond te gebeuren? Of alleen dat er iéts stond te gebeuren?

Alsnog was het niet te laat. Door eenmalig vanuit de gemeente en politie maatregelen mee te delen (samenscholingsverbod, alcoholverbod, ME paraat) had de veiligheidsdriehoek kunnen voorkomen dat Haren dagenlang de meest besproken van Nederland werd. Dus niet het vuurtje brandend houden met dagelijkse interviews en voorlichtingsbijeenkomsten over het verwijderen van straatnaamborden – die tieners anno 2013 niet langer nodig hebben om de weg te vinden.

Helaas had ook dat alles in dit geval niet veel uitgemaakt: met het nieuws dat de gemeente een voetbalveld met twee mobiele lichtmasten had gereserveerd voor een ‘alternatief feest’, een regelrechte uitnodiging, heb je sociale media als Facebook helemaal niet nodig om een kleine gemeente gevuld te krijgen.

Dat Facebook van alle invloeden écht de meest verwaarloosbare rol heeft gespeeld blijkt wel uit een analyse van de sociale media berichten over Haren, Project X en Merthe: bijna alle berichten werden de twee dagen voor de rellen geplaatst – toen heel Nederland het er al over had -, en niet de weken ervoor. Daarnaast was Facebook zelf tijdens de zogenaamde Facebook-rellen helemaal niet bereikbaar in Haren met dank aan een overbelast gsm-netwerk.

Facebook als bedrijf, website of platform heeft dus helemaal geen zelfstandige rol of sleutelrol gespeeld bij de rellen in Haren. Behalve wanneer Facebook een synoniem is geworden voor ‘wijzelf’.

Dit opiniestuk schreef NewTeam-partner Danny Mekic’ op verzoek van NRC Handelsblad, en werd gepubliceerd op 9 maart 2013.

Danny is sinds 2010 werkzaam als internetstrateeg voor onder andere de Politie, Belastingdienst en de Fiscale Inlichtingen- en Opsporings Dienst en nam dat jaar zitting in een adviescommissie van de Ministeries van Economische Zaken en Onderwijs, Cultuur & Wetenschappen en doceert sinds vorig jaar Digital Public Affairs aan de Universiteit Leiden, faculteit Den Haag.

In september sprak Radio 1 Danny over de gebeurtenissen in Haren en de sociale media:

Op uitnodiging van TEDxRoermond deelde Danny zijn analyse. In de zaal waren ook bewoners van de Gemeente Haren aanwezig: